Założone około VII w pne Roselle było dla Etrusków ważnym ośrodkiem handlowym. Po Rzymianach, którzy najechali na nie w III wieku przed Chrystusem, pozostały termy i amfiteatr. Z tych czasów pochodzą również pozostałości forum, mozaiki podłogowe i system kanalizacji deszczowej. Mamy tu rzymskie domus, warsztaty rzemieślnicze i sklepy, zajmującą się recyklingiem starożytnych wyrobów kuźnię i wczesnochrześcijańską bazylikę. To znaczy: pozostałości po nich, ale to chyba oczywiste, skoro spacerujemy po stanowisku archeologicznym 😉
W średniowieczu kończy się świetność Roselle. Jeszcze przez chwilę jest twierdzą broniącą terenów bizantyjskich przed inwazją Longobardów, ale ostatecznie po przesunięciu się linii brzegowej, tereny zalewowe stają się siedliskiem malarii i zamieszkująca je ludność opuszcza swoje siedziby na dobre.
Te kolejne odsłony historii Roselle można obejrzeć na jednym z największych stanowisk archeologicznych Włoch. Część etruską wyznaczają mury obronne. Rzymska ulokowała się tuż za nimi. Zwiedzanie zaczynamy od kasy biletowej (dla osób niepełnosprawnych i opiekunów wstęp jest bezpłatny) i krótkiej instrukcji przedstawionej przez pracownika muzeum. Dostajemy też plan i informację o czasie, jaki powinniśmy przeznaczyć na zwiedzanie w kilku wariantach.
Stanowiska są dobrze opisane, można również skorzystać z kodu QR. Trafiliśmy na piękną pogodę i mało zwiedzających, więc mogliśmy bez pośpiechu kontemplować dzieje ludzkości i popadać w filozoficzną zadumę. Jak zawsze, kiedy podziwiamy ten sam krajobraz co dawni mieszkańcy domów, na których pozostałościach stoimy.
Ścieżka dla zwiedzających biegnie wzdłuż rzymskiej drogi. 
Przed wejściem do miasta usytuowane były łaźnie. Ciekawe, czy skorzystanie z nich było obowiązkowe? 
Sklepy i warsztaty. 
Po zabezpieczonych szybą mozaikach w muzeum w Volterze, te nieco nas zaskoczyły ekspozycją pod gołym niebem. 
Nie tak wyobrażacie sobie koloseum, prawda? 
W budynku z kasą można obejrzeć film o historii tego miejsca.
Próbuję sobie wyobrazić ludzi, którzy tu żyli. Mieli domy, świątynie, plac na którym się zbierali, malowniczo położone spa i amfiteatr… Zbierali wodę do wielkiej cysterny. Ciekawa jestem, co robili. Jak wyglądało ich codzienne życie. To dziwne, rozważać o kimś, kogo nie ma od tysięcy lat, prawda?
Relację z naszego wcześniejszego spotkania z Etruskami znajdziesz tu:
© 2023, Jo. All rights reserved.