BLOG

Kiedy nadzieja umiera.

Wszystko to co mam
To ta nadzieja, że życie mnie poskleja
Dziś odchodzę sam
Już nie zawrócę
To wszystko dziś porzucę
Ja się zarzekam, uciekam
Dość mam przeznaczenia
Po co zwlekać, czekać
Gdy się nic nie zmienia
Moja mama, mówiła
Ostatnia umiera nadzieja

Sanah, Dawid Podsiadło

Czasami przeraża mnie uniwersalna trafność cudzych słów. Pasuje dziś, jak szyta na miarę.

© 2023, Jo. All rights reserved.

1 Comment

Add Yours
  1. 1
    Jo
    Odpowiedz

    Posklejała. Wprawdzie papierową taśmą, nie superglue, ale póki co się trzyma. Z tą nadzieją na inne rzeczy (niż posklejanie przez życie raz jeszcze) to chyba doszłyśmy z Moim Wewnętrznym Ja do ostatecznego porozumienia i już wiemy, na czym stoimy. Może to nie jest zbyt optymistyczne, ale z drugiej strony (patrz: Tewje Mleczarz) – bardzo racjonalne i praktyczne. Więc może jednak na swój sposób i optymistyczne?

    Zajrzyjcie tu później. Pójdziemy do flamingów.

Leave a Reply